2016

Het is donderdagmiddag, de Hoftuin is bezaaid met dagjesmensen en toeristen van ver. De vogels fluiten alsof het zomer is, maar een pak donkere wolken hangt boven de Hermitage. Als er maar geen water uit komt, dacht ik. De lucht ruikt naar regen, maar de buienradar zegt dat ik me daar niet te veel zorgen om moet maken. Ik wacht op Jaiwey en het model. Ik ben altijd wat te vroeg, dan loop ik een beetje rond, bekijk de locatie en bedenk wat mooie plekjes zullen zijn voor de shoot. Hopelijk breekt de zon straks nog even door. Jaiwey’s reflectiescherm zal uitkomst bieden mocht dit niet gebeuren, maar zonlicht brengt altijd net even dat beetje extra aan een foto. Even is het stil in de tuin; iedereen is of net het café ingedoken, of de Hermitage binnen gegaan. Het is een mooie plek. Bomen die zijn gesnoeid als knotswilgen sieren het pad, de ijzeren kunstwerken staan er somber bij, met in één nog een plasje water wat getuigd van een verleden bui. De tulpen zijn bijna uitgebloeid en de gouden regen zwaait zachtjes heen en weer. Gelukkig waait het niet hard. Een briesje staat altijd leuk op de foto, maar als het haar alle kanten op wordt geblazen, zal het moeilijk te temmen zijn. Jaiwey appt me dat hij er is. Eens zien wat hij van de locatie vindt.
De tuin bleek te druk om in te shooten. Foto’s maken op een drukke locatie kan wel – het kan zelfs tot hele leuke resultaten leiden – maar was voor deze keer niet per se wenselijk. Thomas – het model – zou zijn auto ergens bij Waterlooplein neerzetten, dus besloten we er naar toe te lopen en alvast onze ogen open te houden voor een betere locatie. De stad is je vriend, mooie plekjes zijn overal te vinden, je moet alleen leren er op een andere manier naar te kijken. Dit is iets wat Jaiwey als geen ander kan en we waren de hoek nog niet om of hij vond een rustige binnenplaats met mooie robuuste muren gemaakt van verschillend gekleurde bakstenen. Perfect. Nu Thomas nog ophalen.

Thomas is een lange Belgische jongen die zowel danser als model is. Hij had net zijn haar spierwit laten verven en wilde nieuwe portfolio foto’s zodat opdrachtgevers konden zien hoe hij er nu uitziet. Je portfolio up-to-date houden is heel belangrijk als model zijnde. Diversiteit in je foto’s is iets wat alle agencies en scouts graag zien. Je toont hiermee je veelzijdigheid en flexibiliteit wat het voor hen weer makkelijker maakt om met je te werken. Elke shoot is weer anders, door te laten zien dat je veel verschillende dingen kan (en hiermee heb ik het zowel over poses, als locaties, als je looks), kunnen ze je ook voor verscheidene opdrachten gebruiken.

We liepen met zijn drieën terug naar het hofje. Jaiwey vroeg wat Thomas nu zoal deed. Hij zei dat hij veel in New York te vinden was en dat hij dansles gaf. Zijn haar had hij bij Bobhead laten verven, een bedrijf waar Jaiwey ook eens model voor had gezeten. Ik vind het altijd leuk om te zien hoe Jaiwey praat met de modellen. Hij weet als geen ander hoe hij mensen op hun gemak moet laten voelen en dat zie je terug in de foto’s. Door zijn eigen werk als model weet hij bovendien precies wat ze doormaken, hoe ze het beste uit zullen komen op de foto’s en wat opdrachtgevers graag willen zien.

Ik voelde een warme gloed over mijn wang aaien. Thomas en Jaiwey waren nog druk in gesprek toen ik door ze heen blaatte: ‘Zon!’ Daar was hij dan eindelijk. Jaiwey maakte eerst wat staande foto’s van Thomas en vertelde hem hoe hij moest staan, waar hij moest kijken en vooral ook hoe hij moest kijken. Een intense blik – iets wat in bijna al Jaiwey’s foto’s is terug te zien – grijpt gelijk de aandacht op een foto. Vervolgens wilde Jaiwey nog een paar zittende foto’s maken. Hij had een groot zwart doek meegenomen waarvan hij de linker punt vastmaakte aan een regenpijp en de rechter aan mij gaf. Met een simpel trucje had hij de hele setting verandert. Op een gegeven moment zei hij me het doek dichterbij Thomas’ rug te houden zodat er een schaduw op zou vallen. Dit zijn dingen waar menig mens niet aan zou denken, maar welke voor de foto een groot verschil maken.

Toen er nog een paar staande foto’s werden gemaakt van Thomas – nu met zijn rode leren jas aan – zag ik uit mijn ooghoek een dikke rode kater voorbij lopen. Zijn logge lichaam weerhield hem er van snel te kunnen lopen, dus met korte, langzame passen liep hij ongeïnteresseerd het beeld in. Thomas vond de kat geweldig en pakte hem op. Heel even leek het alsof hij Thomas wilde gaan krabben, maar hij kwam met zijn kop voorzichtig dichterbij en rook aan zijn wang. Thomas zette zijn zwoelste blik op en dit resulteerde in een ontzettend toffe foto. “Thomas met kat”. Zo zie je maar weer dat spontane acties en het werken met je omgeving tot hele interessante en creatieve uitspattingen kunnen leiden.

Na afscheid te hebben genomen van de rode kater besloten we naar Thomas’ auto te lopen zodat hij zich kon omkleden voor nog een paar shots. We liepen naar de Nieuwmarkt en kwamen al snel aan bij zijn kleine zilveren auto die gevaarlijk dichtbij de rand van de gracht stond. Bij gebrek aan ruimte besloot Thomas zich gewoon even daar om te kleden. Ik zag te laat dat er een school tegenover de gracht stond, maar de kinderen waren zo druk aan het knutselen dat ze niks hebben gezien. En ach, dit is Amsterdam tenslotte. Hij droeg nu een grijs T-shirt met daarop ‘shhhh nodbody cares’ gedrukt en een lichte, gescheurde jeans met witte sneakers eronder. De Nieuwmarkt was te druk om er foto’s te maken, dus liepen we wat over de grachten op zoek naar mooie plekjes. Al snel stopte Jaiwey bij een garagedeur, waar Thomas en ik straal aan voorbij waren gelopen. Het had een patroon in reliëf van kleine en grote vierkanten, wat een ontzettend mooie achtergrond bleek te zijn voor wat ‘street-style’-achtige shots. Ik sta er altijd van te kijken hoe Jaiwey’s kunstenaars-oog altijd de mooiste back-drops weet te ontdekken in muren, voorwerpen en settings waar enig ander mens simpelweg aan voorbij was gegaan. Zo ook bij de volgende locatie. We liepen langs een enorme blauwe containerbox voor 450 kg. die verdwaalt aan de kant tussen een paar auto’s in stond. De foto’s die Jaiwey daar maakte leken regelrecht afkomstig uit advertenties voor de duurste kledingmerken.

De allerlaatste shots werden gemaakt bij een muur met een patroon wat deed denken aan een vlekkerig gebleekte jeans [zie afbeelding]. Naast een Amsterdammertje en achtergelaten bakfiets zorgde dat voor een echte ‘Amsterdam-feel’. Ik weet zeker dat het modellenbureau van Thomas heel blij gaat zijn met de foto’s. Zo veel verschillende stijlen, poses en omgevingen, allemaal na één fotoshoot. Dat is Jaiwey’s kracht.
– That’s a wrap! Xxx Suzanne

Jaiwey en Thomas, 18-10-2016, Amsterdam